بکر، کارل (۱۸۷۶ـ۱۹۳۳)
بِکِر، کارْل (۱۸۷۶ـ۱۹۳۳)(Becker, Carl)
| کارل بکر Carl Becker | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۶ م |
| درگذشت | ۱۹۳۳ م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری از دانشگاه هایدلبرگ |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| آثار | مسیحیت و اسلام (۱۹۰۷)؛ مطالعات اسلامی در ۲ جلد (لایپزیگ؛ ۱۹۲۴ـ۱۹۳۲)؛ مسیله تعلیم و تربیت (۱۹۳۰) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس و دولتمرد آلمانی. در دانشگاه لوزان و سپس در هایدلبرگ و برلین درس خواند. زبان‌های شرقی را نزد بتسوله و بارت آموخت و در ۱۸۹۹ با نوشتن پایان‌نامه‌ای که ترجمه و تلخیص مناقب عمر بن عبدالعزیز اثر ابن جوزی بود، از دانشگاه هایدلبرگ دانشنامۀ دکتری گرفت. از ۱۹۰۰ به سیر و سفر و مطالعۀ آثار خاورشناسان پرداخت و به فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، مصر، یونان، مراکش و استانبول سفر کرد. استاد تاریخ و فرهنگ شرق در پژوهشگاه مستعمراتی هامبورگ (از ۱۹۰۸)، استاد دانشگاه‌های هامبورگ، بن، برلین و هایدلبرگ، مؤسس و سردبیر نشریۀ اسلام (از ۱۹۱۰) و وزیر فرهنگ پروس (۱۹۲۱، ۱۹۲۵ـ۱۹۳۰) بود. از آثارش مسیحیت و اسلام (۱۹۰۷)؛ مطالعات اسلامی در ۲ جلد (لایپزیگ، ۱۹۲۴ـ۱۹۳۲)؛ مسئلۀ تعلیم و تربیت (۱۹۳۰)؛ میراث تمدن باستان در شرق و غرب (لایپزیگ، ۱۹۳۱) که با نام سرگذشت تمدن به فارسی برگردانده شده است (تهران، ۱۳۳۷ش).