بن، گوتفرید (۱۸۸۶ـ۱۹۵۶)
| گوتفرید بن Gottfried Benn | |
|---|---|
| زادروز |
پروس ۱۸۸۶ م |
| درگذشت | ۱۹۵۶ م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | زندگی دوگانه (۱۹۵۰)؛ هنر و قدرت؛ پس از نیهیلیسم |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
بِن، گوتْفرید (۱۸۸۶ـ۱۹۵۶)(Benn, Gottfried)
نویسنده و شاعر غنایی آلمانی. تجربه‌های او در سِمَت پزشک ارتش طی جنگ جهانی اول سبب شد که تأکیدی بدبینانه بر انحطاط اخلاقی و زوال جسمی انسان در نخستین مجموعه‌های اشعارش، نظیرسردخانه[۱] و گوشت[۲] (هر دو ۱۹۱۷)، سایه افکند. زندگی‌نامۀ خودنوشت بن به نام زندگی دوگانه[۳] (۱۹۵۰) بلوغ و پختگی تدریجی او به سمت پراگماتیسم را توصیف می‌کند. بن در مانسفلت در غرب پروس به‌‌دنیا آمد و پزشکی خواند. به‌جز اشعارش با آثاری نظیر «هنر و قدرت[۴]»، «پس از نیهیلیسم[۵]»، و «خلاصۀ دورنماها[۶]» در مقام مقاله‌نویس نیز شهرت یافت. با به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳، بن با توجه به پیشینه‌اش، که مالکی محافظه‌کار بود، از درگیر شدن با نظام نازی دوری و تا پس از ۱۹۴۵ سکوت اختیار کرد. آن‌گاه مجموعه‌های بیشتری از اشعارش را انتشار داد که در آن‌ها از جهان محدود آثار اولیه‌اش گام بیرون نهاد و زمینۀ گسترده‌تری از تجربه‌های انسانی به آثارش بخشید. اثر او با نام ملال جهان[۷] مناسب حال و هوای عصر پس از جنگ بود. آثاری مانند بطلمیوس[۸] (۱۹۴۷) و سه پیرمرد[۹] (۱۹۴۹) با استقبال گسترده روبه‌رو شدند و دفترهای بعدی اشعارش بر شهرت او افزودند.