بلوم، لیون (۱۸۷۲ـ۱۹۵۰)
بِلوم، لئون (۱۸۷۲ـ۱۹۵۰)(Blum, Leon)
سیاستمدار سوسیالیست فرانسوی، رهبر پارلمانی بخش فرانسوی بین‌الملل کارگری[۱] در دورۀ بین جنگ جهانی اول و دوم و نخستین نخست‌وزیر سوسیالیست فرانسه (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷) در زمان حکومت جبهۀ خلق[۲]. دولت او قانون پرداخت حقوق در ایام تعطیلات و ۴۰ ساعت کار در هفته را در فرانسه عرضه کرد. در ۱۹۳۸ و ۱۹۴۶ مجدداً به مقام نخست‌وزیری رسید. بلوم در مقام نخست‌وزیر، رهبر ائتلاف رادیکال سوسیالیستی بود که کمونیست‌ها در پارلمان از آن حمایت می‌کردند. او ضمن
| لیون بلوم Leon Blum | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۲ م |
| درگذشت | ۱۹۵۰ م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش آموخته رشته حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
مذاکره با کارفرمایان و اتحادیه‌های کارگری، در زمینۀ توافق‌های ماتینْیون[۳] دربارۀ حقوق و شرایط کار به تفاهم رسید. این توافق‌ها به موج خودجوش اشغال کارخانه‌ها پایان داد که براثر پیروزی جناح چپ در انتخابات ژوئن ۱۹۳۶ شکل گرفته بود. بلوم، کنترل بانک فرانسه[۴] را در اختیار دولت قرار داد و صنعت اسلحه‌سازی را ملی کرد. از دیگر اقدامات بحث‌انگیز بلوم، اتخاذ سیاست عدم مداخله در جنگ داخلی اسپانیا[۵] بود. در مقام نخستین نخست‌وزیر یهودی فرانسه، در معرض حملات زهرآگین ضد یهود راست‌های افراطیِ آن کشور بود. بلوم، که در سپتامبر ۱۹۴۰ به‌دستور مقامات دولت ویشی[۶] دستگیر و زندانی شده بود، درپی تعطیل‌شدن جلسۀ محاکمه‌اش در دادگاه ریوم[۷] (۱۹۴۲)، به بوخنوالد[۸] تبعید شد. متفقین در ۱۹۴۵ او را آزاد کردند. بلوم در خانواده‌ای یهودی از طبقۀ متوسط به‌دنیا آمد و دانش‌آموخته رشتۀ حقوق و عضو شورای دولتی[۹] بود. تحت تأثیر ژان ژورس[۱۰] درخلال قضیۀ دریفوس[۱۱] در اواخر دهۀ ۱۸۹۰، به سوسیالیسم گروید. در کنگرۀ ۱۹۲۰ حزب تور[۱۲]، رهبریِ جناح اقلیتی را برعهده داشت که با پیوستن حزب به بین‌الملل سوم[۱۳] مخالف بودند. بلوم در مقام نمایندۀ منتخبِ بخش فرانسوی بین‌المللی کارگری (۱۹۱۹ـ۱۹۴۰)، چنین استدلال می‌کرد که سوسیالیست‌ها باید بین «اِعمال قدرت» (با برنامۀ محدود برای اصلاحات در زمان بحران ملی) و «کسبِ قدرت» (به‌دست‌آوردن اختیار برای تجدید سازمان جامعه براساس نظرات سوسیالیستی) تمایز قایل شوند.