بوکاسا، ژان بدل (۱۹۲۱ـ۱۹۹۶)
بوکاسا، ژان بِدِل (۱۹۲۱ـ۱۹۹۶)(Bokassa, Jean-Bedel)
رئیس‌جمهور افریقای مرکزی (۱۹۶۶ـ۱۹۷۹) و امپراتور خودخوانده (۱۹۷۷ـ۱۹۷۹). فرماندۀ کل ارتش از ۱۹۶۳، که در دسامبر ۱۹۶۵ با کودتایی نظامی به ریاست جمهوری رسید. در ۴ دسامبر ۱۹۷۶ برقراری امپراتوری افریقای مرکزی[۱] را اعلام کرد و یک سال بعد خود را امپراتور مادام‌العمر خواند. خصوصیت رژیم او بی‌رحمی و خشونت دولتیِ خودکامه بود. در ۱۹۷۹ سرنگون شد و تا ۱۹۸۶ در ساحل عاج در تبعید به‌سر می‌برد. پس از بازگشت به کشورش به مرگ محکوم شد، اما این حکم در ۱۹۸۸ به حبس ابد تغییر یافت. بوکاسا در بوبانگی[۲] زاده شد. در ۱۹۳۹ به ارتش فرانسه پیوست و به‌سبب خدمتش در نیروهای استعماری فرانسه در هندوچین نشان صلیب جنگ[۳] را دریافت کرد. با استقلال جمهوری افریقای مرکزی در ۱۹۶۰ برای تأسیس ارتش از او دعوت کردند. پس از کسب قدرت، قانون اساسی را ملغی و در ۱۹۷۲ خود را رئیس‌جمهور، مادام‌العمر اعلام کرد و در ۱۹۷۴ مارشال جمهوری شد. در ۱۹۷۶ رئیس‌جمهوری سابق یعنی دیوید داکو[۴] را که سرنگونش کرده بود، به مقام مشاور خود برگزید. داکو با حمایت فرانسه در هنگام دیدار بوکاسا از لیبی او را سرنگون کرد.