کلاهان، جیمز (۱۹۱۲)
کلاهان، جِیْمز (۱۹۱۲)(Callaghan, James)
سیاستمدار انگلیسی، از ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰ وزیر کشور و از ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ نخست‌وزیر و رهبر حزب کارگر[۱] انگلستان. در دورۀ تنش‌های فزایندۀ اقتصادی، نخست‌وزیر انگلستان بود. در مقام وزیر دارایی (۱۹۶۴ـ۱۹۶۷)، مالیات بر شرکت‌ها، مالیات بر سود سرمایه و مالیات بر برخی از مشاغل را برقرار کرد، و درپی کاهش ارزش پوند انگلستان از مقام خود کناره گرفت. در ۱۹۷۴، در مقام وزیر امور خارجه و امور کشورهای مشترک‌المنافع، مذاکرات مربوط به عضویت انگلستان در جامعۀ اروپا[۲] (اتحادیۀ اروپا[۳]ی فعلی) را از سر گرفت. در ۱۹۷۶، در مقام رهبر حزب کارگر، به‌جای هارولد ویلسون[۴] به نخست‌وزیری رسید و در ۱۹۷۷، برای بر سر کار ماندن دولت خود با لیبرال‌ها پیمان بست. اعتصابات ۱۹۷۸ تا ۱۹۷۹، معروف به «زمستان نارضایی»، به رأی عدم اعتماد مجلس عوام[۵] به حکومت او انجامید؛ در نتیجه، او ناگزیر خواستار برگزاری انتخابات در ماه مه ۱۹۷۹ شد که طی آن حزب کارگر از حزب محافظه‌کار[۶] شکست خورد. کلاهان در پورتسموت[۷]، انگلستان، به‌دنیا آمد و در مدارس دولتی زادگاهش تحصیل کرد، و ابتدا در ادارۀ وصول مالیات[۸] به کار مشغول شد. پس از خدمت در نیروی دریایی در دورۀ جنگ، در ۱۹۴۵ در مقام نمایندۀ کاردیف جنوبی (و بعدها کاردیف جنوب شرقی) به عضویت پارلمان درآمد، و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱ مقام‌های کوچکی را عهده‌دار بود. پس از آن، در مقام سخنگوی اصلی حزب مخالف در امور مالی، به شهرت رسید. کلاهان، پس از رمزی مک‌دونالد[۹]، اولین نخست‌وزیری بود که به خواست مجلس عوام ناچار از برگزاری انتخابات شد. در ۱۹۸۰، زیر فشار جناح چپ حزب، از رهبری حزب کارگر استعفا کرد. او در ۱۹۸۷، به‌سمت عضو غیرموروثی مجلس اعیان تعیین شد.