شمعون، کامیل (لبنان ۱۹۰۰ـ۱۹۸۷)

شَمعون، کامیل (لبنان ۱۹۰۰ـ۱۹۸۷)(Chamoun, Camille)

سیاستمدار مسیحی مارونی لبنانی و رئیس‌جمهور این کشور (حک: ۱۹۵۲ـ۱۹۵۸). در زمان ریاست جمهوری‌اش، سیاست طرفداری از غرب را درپیش گرفت که خصومت چپ‌گرایان و هواداران عبدالناصر را برانگیخت و پس از آن‌که او را به تقلب در انتخابات ۱۹۵۷ متهم کردند، بیش از پیش خودکامه شد. مخالفت او با الحاق احتمالی لبنان به جمهوری متحدۀ عربی سوریه و مصر و شایعاتی مبنی بر این‌که او درصدد انتخاب‌شدن دوباره است، به جنگ داخلی در ماه‌های ژوئن ـ ژوئیۀ ۱۹۵۸ انجامید، که با پیاده‌شدن سربازان امریکایی و انتخاب ژنرال فؤاد شهاب، فرمانده ارتش، به ریاست جمهوری پایان یافت. شمعون، در مقابل، حزب لیبرال ملی را تأسیس کرد، اما فقط دوره‌ای کوتاه به مسند قدرت بازگشت (۱۹۷۵ـ۱۹۷۶؛ ۱۹۸۴). در خلال دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شمعون یکی از شخصیت‌های برجستۀ اردوی مسیحیان باقی ماند و کوشید کثرت‌گرایی سیاسی را به رهبری مسیحیان مارونی در لبنان حفظ کند و با پیوستن به صف‌بندی‌های پان عربیسم مخالفت ورزید. در خلال دومین جنگ داخلی لبنان (۱۹۷۵ـ۱۹۸۲) رئیس جبهه‌ای سُست بنیاد از جبهۀ مسیحیان مارونی لبنان بود و طرفدارانش نیروی چریکی مسلحی تأسیس کردند که «ببرها» نام داشت. در ۱۹۸۰ فالانژیست‌ها به رهبری بشیر جمایل، ببرها را به‌منزلۀ نیروی رزمنده از صحنه خارج کردند. در ۱۹۸۷ دنی شمعون پسر کامیل (۱۹۳۴ـ۱۹۹۰) رهبر حزب و جانشین پدر شد، اما با همسر و دو فرزندش به‌دست شبه نظامیان طرفدار سوریه به قتل رسیدند. کامیل شمعون در شوف، واقع در لبنان، زاده شد. در کالج فرانسوی حقوق، تحصیل کرد. در ابتدا، عضو پارلمان لبنان (۱۹۳۴) و بعد وزیر دارایی (۱۹۳۸)، و وزیر کشور (۱۹۴۳) شد. از همان زمان در مذاکره دربارۀ میثاق ملیِ نانوشته بین جوامع قومی لبنان همکاری داشت، که تقسیم قدرت میان رئیس‌جمهور مسیحی مارونی و نخست‌وزیر مسلمان سنی را پیش‌بینی می‌کرد. شمعون پس از آن که رئیس‌جمهور بشار خوری قانون اساسی را اصلاح کرد تا بتواند بار دوم انتخاب شود، از مقام خود استعفا کرد (۱۹۴۸). در سپتامبر ۱۹۵۲، با افزایش مخالفت با فساد حکومت خوری، شمعون شبه‌کودتایی ترتیب داد که خوری را وادار به استعفا کند. سپس پارلمان لبنان شمعون را به جانشینی او برگزید.

 

---