کاوندیش، ویلیام (۱۷۲۰ـ۱۷۶۴)
کاوِنْدیش، ویلیام (۱۷۲۰ـ۱۷۶۴)(Cavendish, William)
(دوک چهارم دِوِنشِر[۱]) سیاستمدار لیبرال، نخست‌وزیر، و وزیر خزانه‌داری انگلستان (۱۷۵۶ـ۱۷۵۷). انتصابش به نخست‌وزیری صرفاً برای آن بود که ویلیام پیت ارشد[۲] به پست وزارت جنگ دست یابد و پس از آن که به‌علت سوءمدیریت حمایت پیت را از دست داد، به‌ناچار استعفا کرد. پیشینه‌اش نمونه‌ای بارز از اهمیت حمایت سیاسی و پیوندهای خانوادگی در دنیای سیاست آن زمان انگلستان محسوب می‌شود؛ کاوندیش پسر بزرگ دوک سومِ دونشر[۳] بود و در ۲۱سالگی از داربی‌شر[۴]، مقرّ اصلی خانوادگی‌اش، به پارلمان انگلستان راه یافت. پس از ازدواج با شارلوت، بارونسْ کلیفوردِ لاندزبارو[۵]، از پدر همسرش قلعۀ لیزمور[۶] و املاک وسیعی را در ایرلند هدیه گرفت و در ۱۷۵۵ مقام دوکی را به ارث برد. در ابتدای جنگ هفت‌ساله[۷] در ۱۷۵۶، پیت از برعهده‌گرفتن مدیریت جنگ زیر نظر نخست‌وزیری دوکِ نیوکاسل[۸] خودداری کرد؛ درنتیجه کاوندیش با سوابق جزئی، تجارب پارلمانی، و حمایت دوستانش در ۱۷۵۶ نخست‌وزیر شد و پیت، صحنه‌گردان اصلی ماجرا، به وزارت جنگ رسید. کاوندیش با ناتوانی در ادارۀ امور کشور اعتماد پیت را از دست داد و ناگزیر شد در مه ۱۷۵۷ از مقام خود کناره گیرد.