شانسون دو ژست
شانْسون دو ژِسْت (chanson de geste)
در فرانسۀ قرون وسطا «ترانههای اعمال[۱]». گونهای از منظومههای حماسی قرون وسطای اروپا و برگرفته از افسانههای قدیمی کارولنژی که به ارزشهای طبقات نظامی، از قبیل وفاداری، اصل و نصب، شجاعت، مهارتهای جنگی، و فنون رزم، میپردازد و غالباً برضد دشمن خیالی «ساراسن[۲]» است. این نوع حماسی احتمالاً از اشعار غیرمکتوبی نشأت گرفتهاند که در دربار شاهان و شاهزادگان نقل میشدند. شانسون دوژست، که مشهورترین نمونه در نوع خود است، منبعی بسیار ارزشمند برای شناخت منش شهسواران است. با پیدایش مفهوم «شهسواری» در آلمان و اسکاندیناویایی، این ترانهها به زبانهای این مناطق ترجمه شدند. بیش از ۸۰ شانسون دو ژست در نسخههای خطی متعلق به قرنهای ۱۲م تا ۱۵ برجا مانده است، که بیشتر حاکی از رویدادهای قرنهای ۸ و ۹م است. شانسونها در ابیات دَه یا دوازده هجایی سروده شدهاند و هر چند بیت شامل یک بند[۳] است. طول منظومه نیز از ۱۵۰۰ تا بیش از ۱۸۰۰ بیت متغیر است.