هرمیت، شارل (۱۸۲۲ـ۱۹۰۱)
هِرْمیت، شارْل (۱۸۲۲ـ۱۹۰۱)(Hermite, Charles)
(در اصل، ارمیت) ریاضی‌دان فرانسوی. سهم مهمی در پیشبرد نظریۀ فرم‌های جبری[۱]، نظریۀ حسابی فرم‌های درجۀ دوم[۲]، و نظریه‌های توابع بیضوی[۳] و توابع آبلی[۴] داشت. بیشتر دستاوردهای هرمیت، به‌خصوص راه حل او برای معادلۀ درجۀ پنجم[۵] با استفاده از توابع پیمانه‌ای بیضوی[۶]، و اثبات او از متعالی بودن[۷] عدد e، بسیار بدیع و ابتکاری بودند. در دیوز[۸]، واقع در ایالت لورن[۹]، زاده شد و در اِکول پلی‌تکنیک[۱۰] پاریس درس خواند. در ۱۸۶۹، استاد دانشسرای عالی[۱۱] شد و در ۱۸۷۰، به سوربون[۱۲] رفت. از ۱۸۴۷ تا ۱۸۵۱، در زمینۀ نظریۀ حسابی فرم‌های درجۀ دوم و استفاده از متغیرهای پیوسته[۱۳] تحقیق می‌کرد. سپس، از ۱۸۵۴ تا ۱۹۶۴، به نظریۀ ناورداها[۱۴] پرداخت. در ۱۸۷۳، فرم‌های هرمیتی[۱۵] (تعمیم مختلطی[۱۶] از فرم‌های درجۀ دوم) و چندجمله‌ای‌های هرمیتی[۱۷] را به‌‌دست داد. در همین سال، نشان داد که e، پایۀ لگاریتم طبیعی[۱۸]، متعالی است. اعداد متعالی[۱۹] یا غیرجبری عددهایی حقیقی[۲۰] یا مختلط‌اند[۲۱] که ریشۀ معادلۀ جبری نیستند. در ۱۸۷۲ و ۱۸۷۷، معادلۀ دیفرانسیل لامه[۲۲] و در ۱۸۷۸، معادلۀ درجۀ پنجم توابع بیضوی را حل کرد.
- ↑ theory of algebraic forms
- ↑ the arithmetical theory of quadratic forms
- ↑ theories of elliptic functions
- ↑ Abelian functions
- ↑ quintic equation
- ↑ elliptic modular functions
- ↑ transcendence
- ↑ Dieuze
- ↑ Lorraine
- ↑ École Polytechnique
- ↑ École Normale Supérieure
- ↑ Sorbonne
- ↑ continuous variables
- ↑ theory of invariants
- ↑ Hermitian forms
- ↑ complex generalization
- ↑ Hermitian polynomials
- ↑ base of natural logarithms
- ↑ transcendental numbers
- ↑ real numbers
- ↑ complex numbers
- ↑ Lamé differential equation