منشور 88
مَنشور 88 (Charter88)
مبارزهای سیاسی در انگلستان، شکلگرفته از ۱۹۸۸ با هدف تنظیم قانون اساسی مکتوب برای جلوگیری از ظهور دیکتاتوری انتخابی[۱] و آزادی اطلاعات و اصلاح قوانین نامنویسی در انتخاباتِ آن کشور. امضاکنندگان این منشور، ازجمله بسیاری از چهرههای هنری، بهشیوۀ خودکامانۀ نخستوزیری مارگارت تاچر[۲] انتقاد داشتند. اینان آگاهانه از منشور ۷۷ الهام گرفته بودند، که بیانیهای در حمایت از حقوق بشر بود و در واکنش به موافقتنامههای ۱۹۷۵ هلسینکی[۳]، در دورۀ حکومت کمونیستها در چکسلواکی، به امضای تحصیلکردگان دگراندیش آن کشور، ازجمله واتسلاف هاول[۴]، رسیده بود. مبارزۀ هواداران منشور ۸۸ با نامهای که ۳۴۸ تن به روزنامۀ نیو استیتسمن[۵] نوشتند، آغاز شد؛ این عده بیشترشان به حزب کارگر[۶] و حزب لیبرال دموکرات[۷] گرایش داشتند. در ۱۹۹۸، شمار امضاکنندگان منشور ۸۸ به ۷۵هزار نفر رسید، و حکومت جدید حزب کارگر بیشتر اندیشههای این جنبش را درخصوص نوسازی قانون اساسی انگلستان بهاجرا گذاشت.