کلارک، ویلفرید (۱۸۹۵ـ۱۹۷۱)
کِلارْک، ویلفرید (۱۸۹۵ـ۱۹۷۱)(Clark, Wilfrid)
کالبدشناس[۱] وجراح انگلیسی. تحقیقاتش تأثیر فراوانی بر درک تشریح ساختاری[۲] مغز داشت. او با تأکید بر اهمیت ارتباط ساختمان و عمل، اثر عمیقی بر نحوۀ تدریس کالبدشناسی گذاشت. تحقیقات کلارک بیشتر بر مطالعۀ مغز و ارتباط تالاموس[۳] با قشر مخ متمرکز بود. همچنین، هیپوتالاموس[۴] را بررسی کرد. تحقیقات او در زمینۀ برجستگیهای حسی چهارگانه، و عمدتاً بینایی، در مغز بنیان دانش این جنبه از تشریح اعصاب[۵] است. آثار او عبارتاند از جنبههای ریختشناسی هیپوتالاموس[۶] (۱۹۳۸)،بافتهای بدن[۷] (۱۹۳۹)، و تاریخچۀ نخستیان[۸] (۱۹۴۹). در هِمیل همستید[۹]، واقع در هارتفوردشر[۱۰]، زاده شد. در بیمارستان سنت تامس لندن درس خواند و در جنگ جهانی اول، در نیروهای پزشکی ارتش سلطنتی[۱۱] انجام وظیفه کرد. افسر ارشد پزشکی بود و در ساراواک[۱۲] بورنئو[۱۳] تحقیق در زمینۀ تکامل نخستیان ابتدایی را آغاز کرد. در ۱۹۲۳، با خالکوبی علامت مخصوص «Sea Dyaks»، بهمنزلۀ نشان افتخار بر شانههایش به لندن برگشت. ابتدا در بیمارستان سن بارتلمی[۱۴] لندن و سپس در بیمارستان سنت توماس[۱۵]، و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۶۲ در آکسفورد استاد بود و در آنجا بخش جدیدی برای تشریح ایجاد کرد.