روان شناسی بالینی
روانشناسی بالینی (clinical psychology)
شاخهای از روانشناسی. به بررسی و درمان بیماریها، بهویژه اختلالات روانی، میپردازد. عمدهترین مشکلاتی که به آنها توجه میشود عبارتاند از اضطراب، هراسها[۱]، افسردگی[۲]، وسواسها[۳]، مشکلات جنسی[۴] و مسائل زناشویی[۵]، وابستگی به مواد[۶] (اعتیاد)، الکلیسم، مشکلات رفتاری کودکان[۷]، روانپریشی[۸]ها، ازجمله اسکیزوفرنی[۹]، ناتوانی ذهنی[۱۰]، و بیماریهای مغزی، ازجمله زوال عقل[۱۱]، و آسیبهای آن. در روشهای ارزیابی[۱۲]، با آزمونهای روانسنجی[۱۳] میزان هوش و شناخت[۱۴] را اندازهگیری میکنند. از آنجمله آزمونهایی برای پیبردن به آثار ناشی از آسیب مغزی است. در رویکردهای رفتاری[۱۵]، فرضیههای یادگیری برای درمان مشکلات بالینی بهکار گرفته میشوند. رفتاردرمانی[۱۶] به بیمار کمک میکند رفتارهای نامطلوب خود، ازجمله هراسها، وسواسها، و مشکلات جنسی، را تغییر دهد و مهارتهای جدیدی، ازجمله بهبود تعاملهای اجتماعی، را بیاموزد. اصلاح رفتار[۱۷] با شرطیسازی فعال[۱۸] و استفادۀ انتخابی از پاداشها، ازجمله تحسین، باعث میشود رفتار فرد تغییر کند. این روش در کودکان، عقبماندههای ذهنی، و افرادی که در آسایشگاهها، ازجمله بیمارستانهای روانی نگهداری میشوند، آثار مطلوبی دارد. درمانشناختی[۱۹] به فرد میآموزد چگونه با افکار و تمایلات منفی خود برخورد کند. این روش امروزه برای درمان مشکلات احساسی، ازجمله اضطراب و افسردگی، بهکار میرود. کارل راجرز[۲۰] روش مشاوره[۲۱] را توسعه داد. این روش به افراد کمک میکند مشکلات خود را حل کنند. امروزه، روانشناسان بالینی از روانکاوی[۲۲]، به آن صورت که زیگموند فروید[۲۳] و کارل یونگ[۲۴] آن را ابداع کردند، کمتر استفاده میکنند. در روانکاوی، درگیریها و مشکلات دورۀ کودکی را ریشۀ مشکلات دورۀ بزرگسالی میدانند.
- ↑ phobias
- ↑ depression
- ↑ obsessions
- ↑ sexual problems
- ↑ marital problems
- ↑ drug dependence
- ↑ childhood behavioural problems
- ↑ psychoses
- ↑ schizophrenia
- ↑ mental disability
- ↑ dementia
- ↑ assessment procedures
- ↑ psychometric
- ↑ cognition
- ↑ behaviour approaches
- ↑ behaviour therapy
- ↑ behaviour modification
- ↑ operant conditioning
- ↑ cognitive therapy
- ↑ Carl Rogers
- ↑ counselling
- ↑ psychoanalysis
- ↑ Sigmund Freud
- ↑ Carl Jung