کلینتون، هیلاری (۱۹۴۷)
کِلینْتون، هیلاری (۱۹۴۷)(Clinton, Hillary)
بانوی حقوقدان و سناتور ایالات متحده، همسر بیل کلینتون، رئیس‌جمهور پیشین امریکا، و وزیر امور خارجه از ۲۰۰۹ در کابینۀ باراک اوباما. در ۱۹۹۳، همسرش او را به ریاست نیروی ویژۀ اصلاح نظام ملی مراقبت‌های بهداشتی گماشت، اما کنگره پیشنهاد خانم کلینتون را، مبنی‌بر برقراری بیمۀ بهداشت برای همۀ شهروندان ایالات متحده، در ۱۹۹۴ رد کرد. در ۱۹۹۹، به نیویورک رفت، و در نوامبر ۲۰۰۰ نمایندۀ ایالت نیویورک در مجلس سنا شد. هیلاری، در حومۀ شیکاگو در ایالت ایلینوی[۱] به‌دنیا آمد. در ۱۹۷۳، از مدرسۀ حقوق ییل[۲] فارغ‌التحصیل شد، و در ۱۹۷۵، با بیل کلینتون ازدواج کرد. او از اعضای گروه حقوقدانانی بود که در ۱۹۷۴ به تحقیق دربارۀ اتهام ریچارد نیکسون[۳] مبنی‌بر نقض سوگند ریاست جمهوری پرداختند. در ۱۹۷۶، او و همسرش به آرکانزاس رفتند و در آن‌جا وی به مؤسسۀ حقوقی رُز[۴] پیوست. از ۱۹۸۳ ریاست کمیتۀ استاندارد‌های آموزشی آرکانزاس[۵] را برعهده گرفت و در این مقام موفق شد دولت را وادار کند تا در ۱۹۸۵ قانونی در باب مجازبودن برکناری آموزگاران نالایق وضع کنند. از ۱۹۹۴، هیلاری و بیل کلینتون به‌‌اتهام نقض قوانین در جریان معاملۀ اموال خود در زمانی که در آرکانزاس بودند (ماجرای وایت‌واتر[۶]) تحت پیگرد قضایی قرار گرفتند. در سال ۲۰۰۰، دادیار قضایی پرونده حکم به ناکافی‌بودن مدارک برای تعقیب قضایی آنان داد. در همان سال، اتهام دیگری مبنی‌بر سوء استفادۀ وی از پرونده‌های اف‌بی‌آی، دربارۀ مقام‌های جمهوری‌خواه دولت بوش و دولت ریگان، به‌سبب در دست نبودن مدارک کافی بی‌نتیجه ماند. او در نوامبر ۲۰۰۰ به نمایندگی ایالت نیویورک در مجلس سنا برگزیده شد و در ۲۰۰۸ نامزد حزب دموکرات برای ریاست جمهوری شد، ولی از رقیب دیگر دموکراتش، باراک اوباما، شکست خورد و در کابینۀ او به سمت وزیر امور خارجه منصوب شد.