بل، کلایو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴)
بِل، کلایْو (۱۸۸۱ـ۱۹۶۴)(Bell, Clive)
| کلایو بل Clive Bell | |
|---|---|
| زادروز |
برکشر ۱۸۸۱ م |
| درگذشت | ۱۹۶۴ م |
| ملیت | انگلیسی |
| نام‌های دیگر | آرتور کلایو هیوارد بل |
| تحصیلات و محل تحصیل | ترینیتی کالج، کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | منتقد هنری |
| آثار | دوران سزان؛ دستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم؛ دوستان قدیمی: خاطرات شخصی |
| گروه مقاله | هنر (کلیات) |
(نام کامل: آرتور کلایو هیوارد بل[۱]) منتقد هنری، زادۀ انگلیس. در معرفی هنر پُست‌امپرسیونیست‌ها در انگلستان بسیار کوشید. بل در برکشر[۲] به‌دنیا آمد، در ترینیتی کالج[۳]، کیمبریج، درس خواند (۱۹۰۲)، و چندسالی را در پاریس به تحصیل هنر پرداخت. در ۱۹۰۷ با ونسا استفان[۴] (ونسا بل[۵]) نقاش، خواهر ویرجینیا وولف[۶] ازدواج کرد. از نخستین اعضای فعال گروه ادبی ـ هنری بلومزبری[۷] شد. در ۱۹۱۰ با راجر فرای[۸]، منتقد انگلیسی، آشنا شد و همکاری‌های نقادانه و هنری خود را با او ادامه داد. در ۱۹۱۲ این دو هنرشناس، دومین نمایشگاه مهم پُست‌امپرسیونیستی را در لندن ترتیب دادند. مهم‌ترین دستاورد کلایو بل، نظریۀ فرم معنادار است، که آن را در کتاب مختصر خویش با نام هنر[۹] (۱۹۱۴)، و کتاب از دوران سزان[۱۰] (۱۹۲۲) تشریح کرد. به‌زعم بل خصوصیات فرمی، یعنی مناسبات و ترکیبات خط‌ها و رنگ‌ها، مهم‌ترین عناصر اثر هنری‌اند. احساس زیباشناسانه[۱۱]ای که در برخورد با اثر هنری در مخاطب ایجاد می‌شود، بدواً از شناخت وی نسبت به فرم معنادار سرچشمه می‌گیرد، و نباید آن را معلول موضوع و درون‌مایۀ اثر به‌شمار آورد. بل آثار سزان را ستود، رویکردهای واقع‌گرایانه[۱۲] به هنر را به چالش گرفت، و مدعی شد که توجه به ویژگی‌های روایی و اخلاقی در آثار هنری، ما را از درک عمیق این آثار بازمی‌دارد. از دیگر تألیفاتشدستاوردهای نقاشی فرانسوی در قرن نوزدهم[۱۳] (۱۹۲۷) و آخرین اثرش با نام دوستان قدیمی: خاطرات شخصی[۱۴] (۱۹۵۶) درخور ذکرند.