کاکرین، تامس (۱۷۷۵ـ۱۸۶۰)
کاکْرِین، تامس (۱۷۷۵ـ۱۸۶۰)(Cochrane, Thomas)
دهمین ارل داندانلد، دریاسالار انگلیسی. از مشهورترین دریانوردان انگلستان بود. در ۱۷۹۳، به نیروی دریایی انگلیس پیوست. در جنگ‌های دوران ناپلئون نیز خدمت کرد. در ۱۸۰۶ و بار دیگر در ۱۸۰۷ به نمایندگی پارلمان[۱] انگلیس انتخاب شد. کاکرِین در ۱۸۱۴ به همراه چند نفر دیگر، به اتهام شایعه‌پراکنی دربارۀ کناره‌گیری ناپلئون، با هدف کسب سود از معاملات بورس لندن، محاکمه و زندانی شد. در ۱۸۱۷، دعوت شیلی را برای فرماندهی نیروی دریایی این کشور در جنگ استقلال با اسپانیا پذیرفت و در آزادکردن شیلی و پرو خدمات شایانی عرضه کرد. به برزیل نیز در جنگ استقلال علیه پرتغال خدمت کرد (۱۸۲۳ـ۱۸۳۵). در ۱۸۲۸، برای کمک به یونانی‌ها در جنگ استقلال این کشور به خدمت گرفته شد، اما به‌علّت تأخیر در ساخت کشتی‌های جنگی بخار، که وی برای نخستین‌بار قصد داشت از آن‌ها در جنگ استفاده کند، قرارداد خود را فسخ کرد و به انگلیس بازگشت؛ در ۱۸۳۲، مقام خود را در نیروی دریایی این کشور بازیافت. از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۱ فرماندهی پایگاه‌های دریایی انگلیس در امریکا و هند غربی (وست ایندیز)[۲] را برعهده داشت. در کلیسای وستمینستر[۳] به‌خاک سپرده شد. زندگی‌نامه‌اش را در کتاب زندگی‌نامۀ خودنوشت یک دریانورد[۴] (۲ جلد)، و شرح خدمات در استقلال شیلی، پرو و برزیل[۵] (۲ جلد) نگاشت.