کوک کرافت، جان داگلاس (۱۸۹۲ـ۱۹۶۷)
| جان داگلاس کوک کرافت John Douglas Cockcroft | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۲م |
| درگذشت | ۱۹۶۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های منچستر و کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک (۱۹۵۱)، دریافت عنوان شوالیه (۱۹۴۸) |
کوک‌کِرافْت، جان داگْلاس (۱۸۹۲ـ۱۹۶۷)(Cockcroft, John Douglas)
فیزیک‌دان بریتانیایی. در ۱۹۵۱، او و فیزیک‌دان ایرلندی، ارنست والتون[۱]، به‌سبب موفقیت در نخستین تقسیم هستۀ اتم (۱۹۳۲)، جایزۀ نوبل فیزیک را دریافت کردند. کوک‌کرافت در ۱۹۴۸ به مقام شوالیه‌گری رسید و در ۱۹۵۷، نشان شایستگی گرفت. کوک‌کرافت و والتون برای شتاب‌دادن به پروتون‌ها دستگاه تکثیرکنندۀ ولتاژ[۲] را ساختند که نخستین شتاب‌دهندۀ ذرات[۳] بود. آنها با استفاده از پروتون‌های این دستگاه، هسته‌های لیتیوم را بمباران، و آن را به‌صورت مصنوعی به هلیوم تبدیل کردند. تولید هسته‌های هلیوم، با مشاهدۀ مسیر آنها در اتاقک ابر[۴] به تأیید رسید. آنها سپس به پژوهش در زمینۀ فروپاشی مصنوعی عناصر دیگر، نظیر بور، روی آوردند. کوک‌کرافت در تادموردِن[۵]، واقع در یورکشر غربی[۶]، زاده شد و در دانشگاه‌های منچستر و کیمبریج درس خواند و در آزمایشگاه کاوندیش[۷] دانشگاه کیمبریج، زیر نظر ارنست رادرفورد[۸] به تحقیق مشغول شد. او با تجربه‌ای که از سرپرستی ساخت نخستین نیروگاه قدرت هسته‌ای کانادا، طی جنگ جهانی دوم، کسب کرده بود به بریتانیا بازگشت و از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸، مدیریت مؤسسۀ پژوهشی انرژی اتمی هاروِل[۹] را برعهده گرفت. در ۱۹۵۹، اولین رئیس «کالج چرچیل[۱۰]» در دانشگاه کیمبریج شد.