کوتسی، جان مایکل (۱۹۴۰)
کوتْسی، جان مایْکِل (۱۹۴۰)(Coetzee, John Michael)
رماننویس و منتقد ادبی افریقای جنوبی. رمانهای او عبارتاند از سرزمینهای تاریکی[۱] (۱۹۷۴)، در قلب کشور[۲] (۱۹۷۵)، در انتظار بربرها[۳] (۱۹۸۰)، دشمن[۴] (۱۹۸۷)، و ارباب پترزبورگ[۵] (۱۹۹۴). تنها کسی است که دوبار برندۀ جایزۀ بوکر شد: در ۱۹۸۳ برای زندگی و روزگار میشل کا[۶]، که صحنۀ رویدادهایش کشوری نامشخص (تلویحاً افریقایجنوبی) درخلال جنگی داخلی است، و در ۱۹۹۹ برای رسوایی[۷]، داستانی با ساختار محکم و بر محور حملۀ خشونتآمیز مردان سیاهپوست به قهرمان سفیدپوست رمان و دخترش که درخلال حمله به او تجاوز میشود. کوتسی از ۱۹۷۱ استاد دانشگاه کیپ تاون[۸] بوده است. آثار غیر داستانی او نیز عبارتاند از نوجوانی: یک خاطره[۹] (۱۹۹۸) و اثر انتقادینوشتار سفید[۱۰] (۱۹۸۸). کوتسی شهرت خود را مدیون رمانهایی است که به تبعیض نژادی میپردازند. سرزمینهای تاریکی، نخستین اثر او، دربردارندۀ دو رمان کوتاه است. در قلب کشور، داستان زنی دیوانه است که بهشیوۀ جریان سیّال ذهن نقل میشود. در انتظار بربرها، حکایتی تمثیلی از افریقای جنوبی است. زندگی و روزگار میشل کا تنگناهایی را تصویر میکند که مردی هوشمند در آن اسیر شده است و نه میتواند شرایط حاکم را درک کند، نه نظارتی بر آن داشته باشد.