نظریه برخورد
نظریۀ بَرخورد (collision theory)
نظریهای که روش انجام واکنشهای شیمیایی، و علت تغییر سرعت آنها را بیان میکند. برای شروع هر واکنش باید ذرات واکنشگری با هم برخورد کنند، امّا فقط تعدادی از برخوردها به تغییرات شیمیایی میانجامند. این برخوردها را برخوردهای مؤثر[۱] میگویند. برخوردهای مؤثر در لحظۀ تصادم انرژی فعالسازی[۲] کافی برای شکستن پیوندهای موجود را دارند و پیوندهای جدیدی تشکیل میدهند که حاصل آن، محصولات واکنش است. با بالارفتن غلظت واکنشگرها و دما، تعداد برخوردها بیشتر میشود و از این رو، تعداد برخوردهای مؤثر نیز افزایش مییابد و واکنش سریعتر صورت میگیرد. هنگامی که کاتالیزگری[۳] با مولکول واکنشگر برخورد میکند، انرژی کمتری برای تغییر شیمیایی لازم است و به این سبب، تعداد بیشتری از برخوردها انرژی لازم برای واکنش شیمیایی را خواهند داشت و در نهایت، سرعت واکنش افزایش مییابد. نظریه برخورد چگونگی وقوع واکنشهای شیمیایی را تبیین میکند و شرح میدهد چرا سرعتهای واکنشها متفاوتاند. برای وقوع واکنش ذرات باید برخورد[۴] کنند. اگر این برخورد باعث تغییر شیمیایی[۵] شود، برخوردی مفید محسوب میشود.