کنستانتیوس اول، فلاویوس (۲۵۰ـ۳۰۶م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Constantius I, Flavius)

کُنْستانْتیوس اول، فلاویوس (۲۵۰ـ۳۰۶م)(Constantius I, Flavius)

پدر کنستانتین کبیر[۱]، امپراتور روم از ۳۰۵م. والدینش ایلیریایی[۲] بودند و امپراتور ماکسیمیانوس[۳] در ۲۹۳م او را به فرزندی پذیرفت و حکمرانی ایالت‌های بریتانیا، گُل[۴] و اسپانیا را به او واگذار کرد. پس از کناره‌گیری امپراتوران دیوکلتیانوس[۵] و ماکسیمیانوس در ۳۰۵م، اوگوستوس خوانده شد ولی سال بعد در لشکرکشی برضد پیکت‌ها[۶] و اِسکاتلندی‌ها در بریتانیا، در ناحیه اِبوراکوم[۷] (یورک[۸]) درگذشت. کُنستانتیوس در ۲۹۸م بر آلِمانی[۹] غلبه و مرز راین را مستحکم کرد. کوشید از درد و رنج مسیحیان در جریان اذیت و آزار آنان در ۳۰۳م بکاهد.

 


  1. Constantine the Great
  2. Illyrian
  3. Maximian
  4. Gaul
  5. Diocletian
  6. Picts
  7. Eboracum
  8. York
  9. Alamanni