هال، کوردل (۱۸۷۱ـ۱۹۵۵)
هال، کورْدِل (۱۸۷۱ـ۱۹۵۵)(Hull, Cordell)
دولتمرد امریکایی از حزب دموکرات. وزیر امور خارجۀ دولت فرانکلین روزولت[۱] (۱۹۳۳ـ۱۹۴۴)، مدافع جدّی تجارت آزاد، و مخالف تجاوزگری آلمان و ژاپن بود. در دهۀ ۱۹۳۰ برای بهبود روابط ایالات متحد با امریکای لاتین سیاست همسایۀ خوب[۲]، عدم مداخله در امریکای لاتین، را درپیش گرفت. پس از جنگ جهانی دوم، حامی امنیت جمعی بود؛ به همین سبب روزولت به او لقب «پدر سازمان ملل» داد. هال جایزۀ صلح نوبل[۳] را برای تلاشهایش در زمینۀ تأسیس سازمان ملل متحد[۴] دریافت کرد (۱۹۴۵). هال عضو کنگره[۵] (۱۹۰۷ـ۱۹۳۳) بود. پس از دسامبر ۱۹۴۱، بیشتر سیاست خارجی را روزولت اداره میکرد و هال به انعقاد قرارداد با فرانسۀ ویشی[۶] میپرداخت؛ اگرچه با افزایش نفوذ ژنرال شارل دوگل[۷] بیشتر آنها لغو شدند. هال در اُلیمپوس[۸]، واقع در تنسی[۹]، زاده و از دانشگاه کامبرلند فارغالتحصیل و وکیل شد. در جنگ اسپانیا و امریکا[۱۰] (۱۸۹۸) سروان بود. عضو مجلس نمایندگان تنسی[۱۱] (۱۸۹۳ـ۱۸۹۷) و در تنسی قاضی (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷) بود. در کنفرانس سراسری امریکا در مونتهویدئو[۱۲] شخصیتی برجسته بود (۱۹۳۳). هال نیز مانند روزولت در اوایل ۱۹۳۳ بهوضوح نشان داد که به مکتب فکری انترناسیونالیستی[۱۳]، مخالف انزواطلبی[۱۴]، تعلق دارد.