کرین، استیون (۱۸۷۱ـ۱۹۰۰)
کِرِین، اِستیوِن (۱۸۷۱ـ۱۹۰۰)(Crane, Stephen)
نویسنده و شاعر امریکایی. رمان امریکایی را با واقعگرایی تلخ آشنا کرد. کتاب نشانِ سرخِ دلیری[۱] (۱۸۹۵) او روایتی است پرمایه از جنگ داخلی امریکا که نوعی طبیعتگرایی ژرف و امپرسیونیستی بر فضای آن حاکم است. کرین در نیوئرکِ[۲] نیوجرسی بهدنیا آمد و در ۱۸۹۲ به نیویورک نقل مکان کرد و به روزنامهنگاری پرداخت. در آنجا افسانههای طبیعتگرای خود را دربارۀ مشکلات شهرنشینی با عنوان «مگی: دختر خیابانگرد: داستانی راجع به نیویورک[۳]» (۱۸۹۳) نوشت که بسیاری از سردبیران بهسبب موضوع تکاندهندهاش حاضر به انتشار آن نشدند و او مجبور شد شخصاً آن را منتشر کند. کرین خبرنگار جنگی بود و سفرهای بسیاری به مکزیک، یونان، و کوبا کرد که این مأموریت آخر الهامبخش یکی از تحسینبرانگیزترین داستانهای او، «قایق بیحفاظ[۴]» (۱۸۹۷)، شد. این داستان روایتی است از یک کشتی شکسته که حضور آدمی را در طبیعتی بیرحم به تصویر میکشد. در۱۸۹۸ در انگلیس اقامت گزید و در آنجا با نویسندگان مطرحی چون جوزف کنراد آشنا شد. دو دفتر شعر سواران سیاه[۵] (۱۸۹۵) و جنگ مهربان است[۶] (۱۸۹۹) از دیگر آثار اوست.