کراسوس، لوکیوس لیکینیوس (۱۴۰ـ۹۱ پ م)
(تغییرمسیر از Crassus, Lucius Licinius)
کِراسوس، لوکیوس لیکینیوس (۱۴۰ـ۹۱ پ‌م)(Crassus, Lucius Licinius)
خطیب، حقوقدان و سیاستمدار رومی. گفته می‌شود که قبل از سیسرون[۱]، کراسوس و مارکوس آنتونیوس[۲] دو سخنور بزرگ روم به‌شمار می‌رفتند. فعالیت‌های کراسوس در عرصۀ مسائل حقوقی و قانونی با مجازات موفقیت‌آمیز سیاستمداری به‌نام گایوس پاپیریوس کاربو[۳]، به‌جرم اخاذی یا خیانت، آغاز شد. او در منصب کُنسولی در ۹۵پ‌م، قانونی را به تصویب رساند که براساس آن کسانی‌که به دروغ مُدّعی شهروندی روم بودند، مجازات می‌شدند. این قانون ناخشنودی مُتّحدان روم را که کاملاً شهروند روم محسوب نمی‌شدند، فراهم آورد و به شورش آن‌ها از ۹۰ تا ۸۸پ‌م منجر شد.