دام اهلی
دامِ اَهلی (domestic animal)
حیوان اهلی. در كشاورزی، به حیواناتی اطلاق می‌شود كه به منظور بهره‌گیری از نیروی كار، و استفاده از پوست، پر، چرم، شیر، گوشت و تخم آن در اختیار انسان‌اند. دام‌های اهلی معمولی عبارت‌اند از طیور، شامل مرغ، بوقلمون، غاز و امثال آن‌ها، گاو، گاومیش، گوسفند، بز، و خوك. اهلی‌كردن حیوانات از ۱۰هزار سال پیش آغاز شده است، اما پس از جنگ جهانی دوم دامداری ماشینی متمركز رواج یافت. بسیاری از گونه‌های وحشی با پرورش علمی ویژگی‌های مطلوب حیوانات اهلی را به‌دست آورده‌اند. با آن‌كه حدود ۶۰ درصد از دام‌های جهان در كشورهای در حال توسعه‌اند، اما جهان سوم فقط بیست درصد از كل گوشت و شیر تولیدشدۀ دام‌ها را مصرف می‌كند. بیشتر دام‌های اهلی از گیاهانی تغذیه می‌كنند كه برای انسان كاربرد ندارند و ۴۰ درصد از غلّۀ تولیدشده در جهان به مصرف خوراك دام می‌رسد.