ریچاردسون، دوروتی (۱۸۷۳ـ۱۹۵۷م)
ریچارْدْسون، دوروتی (۱۸۷۳ـ۱۹۵۷م)(Richardson, Dorothy)
رماننویس و روزنامهنگار انگلیسی. از پیشگامان ادبیات مدرن بود و نقشی مهم در ارتقاء جایگان نویسندگان زن در جهان ادبیات داشت. فرزند سوم خانوادهای بود که صاحب چهار دختر شدند. بعد از این که پدر خانواده از داشتن پسر ناامید شد، تصمیم گرفت با دوروتی مانند پسری که هیچ گاه نداشته رفتار کند. جوانی سختی را گذراند و در همین سالها پدرش ورشکسته شد و مادرش خودکشی کرد. دوروتی به لندن رفت و آنجا به عنوان منشی در یک مطب دندانپزشکی به کار مشغول شد. فعالیت او به عنوان روزنامهنگار از سال 1906 آغاز شد. ریچاردسون در مطبوعات شعر، مقاله و معرفی کتاب مینوشت. همچنین چندین کتاب را از فرانسوی و آلمانی به انگلیسی ترجمه کرد. مجموعه ۱۲جلدی از آثار خود را، که شرح حال وی بود، یکجا با نام زیارت[۱] در ۱۹۳۸ منتشر کرد. این مجموعه با «سقفهای نوکتیز»[۲] (۱۹۱۵) آغاز شده است، که در آن، نویسنده برای نخستینبار در رماننویسی انگلیسی از شیوۀ جریان سیّالِ ذهن استفاده کرد. ویرجینیا وولف، رماننویس و منتقد انگلیسی معاصر او، با تشخیص این شیوه، آن را بهعنوان بخشی از تلاش جاری برای بیان بینش و قدرت دریافت زنان بهرغم مقاومت زبانِ مرد بهکار گرفت، و از ریچاردسون برای اختراع «جملۀ جنسیت زنانه» ستایش کرد.