کلارنس، دوک (۱۴۴۹ـ۱۴۷۸م)
کِلارِنس، دوک (۱۴۴۹ـ۱۴۷۸م)(Clarence, Duke of)
(نام اصلی: جورج پلانتاژنه[۱]) شاهزادۀ انگلیسی. چندینبار علیه برادر خود، ادوارد چهارم[۲]، پادشاه انگلیس، توطئه کرد. پسر کوچک ریچارد[۳]، یوک یورک[۴]، بود. مبارزات وی برای بهدستآوردن قدرت، به جنگ گلها[۵] بین دو خاندان یورک و لنکستر[۶] انجامید (۱۴۵۵ـ۱۴۸۵). پس از آنکه ادوارد چهارم پادشاه شد، لقب یوک کلارنس گرفت و در ۱۴۶۲، فرماندار ایرلند شد. در ۱۴۶۸، تحت نفوذ ریچارد نویل[۷]، و ارل واریک[۸] قرار گرفت و بهرغم مخالفت پادشاه، با دختر نویل ازدواج کرد. همراه با واریک پنهانی، از شورش شمال انگلیس، حمایت کردند. پس از بازگشت ادوارد از تبعید، دو برادر با یکدیگر آشتی کردند و کلارنس نیز ارل واریک و سالزبری[۹] شد. سرانجام در ۱۴۷۸، پارلمان[۱۰] انگلیس حکم خیانت وی را صادر کرد و کلارنس پس از سپریکردن چند ماه حبس در برج لندن[۱۱]، اعدام شد. نقل است که وی را در بشکهای مملو از شراب غرق کردند.