استنتون، ادوین (۱۸۱۴ـ۱۸۶۹)
اِستَنتون، اِدوین (۱۸۱۴ـ۱۸۶۹)(Stanton, Edwin)
دولتمرد امریکایی و وزیر جنگ امریکا در خلال جنگ‌های داخلی این کشور. در اوهایو[۱] به‌دنیا آمد و در کالج کِنیون[۲] به‌تحصیل پرداخت، اما به‌سبب مشکلات مالی، تحصیلات خود را نیمه‌تمام رها کرد. او پس از تکمیل تحصیلات در ۱۸۳۶، به کانون وکلا پیوست و در ۱۸۶۰ از سوی بیوکنِن[۳]، رئیس‌جمهور وقت امریکا، به سِمَت دادستان کُلّ منصوب شد. اِستَنتون مخالف سرسختِ آبراهام لینکلن[۴] بود. با این حال، لینکُلن در ۱۸۶۲ وی را به وزارت جنگ منصوب کرد. نظر استِنتون دربارۀ لینکلن رفته‌رفته تغییر کرد و پس از آن‌که لینکُلن به‌قتل رسید در مراسم خاکسپاری وی از او به عنوان کامل‌ترین زمامداری که جهان به خود دیده است، یاد کرد. در ۲۰ دسامبر ۱۸۶۹، اِستَنتون از سوی گرانت[۵]، رئیس‌جمهور وقت امریکا، به ریاست دیوانعالی این کشور منصوب شد، اما چهار روز پس از انتصاب درگذشت.