پرینگشایم، ارنست (۱۸۵۹ـ۱۹۱۷)

پرینْگشایْم، ارْنْسْت (۱۸۵۹ـ۱۹۱۷)(Pringsheim, Ernst)

فیزیک‌دان آلمانی. تحقیقات تجربی‌اش در زمینۀ چیستی تابش گرمایی، به عرضۀ نظریۀ کوانتومی منجر شد. در ۱۸۸۱، طیف‌سنجی ساخت که نخستین اندازه‌گیری‌های دقیق از طول موج‌های ناحیۀ فروسرخ را ممکن ساخت. در برسلاو زاده شد که اکنون در لهستان واقع است. درچند دانشگاه آلمان درس خواند. از ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۵، در دانشگاه برلین و از ۱۹۰۵ به بعد، در دانشگاه برسلاو استاد بود. در ۱۸۹۶، همکاری‌اش را با اوتو لومر در زمینۀ مطالعۀ تابش جسم سیاه آغاز کرد (← جسم_سیاه). این همکاری منجر به تأیید قانون استفان ـ بولتسمان شد که رابطه‌ای بین انرژی تابیده‌شده از جسم و دمای مطلق آن است. در ۱۸۹۹، آنان در قوانینی که مربوط به بستگی میان انرژی تابش یا بسامد تابش و دمای جسم است با بی‌هنجاری‌هایی روبه‌رو شدند. این نتایج ماکس پلانک را بر آن داشت که به جُست‌وجوی قانون تابش جدیدی برآید تا نتایج تجربی به کمک آن قابل درک باشند. در ۱۹۰۰، پلانک با فرض آن‌که انرژی تابش به واحدهای تقسیم‌ناپذیری با نام کوانتوم‌ها منقسم است، به‌چنین قانونی دست یافت. این امر، سرآغاز پیدایش نظریۀ کوانتومی بود.