کاترمر، اتین (۱۷۸۲ـ۱۸۵۷)

کاتْرِمِر، اِتیِن (۱۷۸۲ـ۱۸۵۷)(Quatremere, Etienne)

کاتْرِمِر، اِتيِن

خاورشناس فرانسوی. شاگرد سیلوستر دو ساسی بود. دورۀ زبان‌های شرقی را در کولژ دو فرانس گذرانید. در ۱۸۰۷ در بخش نسخه‌های خطی کتابخانۀ ملی پاریس به کار پرداخت. در ۱۸۰۹ استاد ادبیات یونانی در دانشگاه روان فرانسه، در ۱۸۱۵ عضو فرهنگستان کتیبه‌ها و ادبیات، در ۱۸۱۹ استاد زبان‌های عبری، سریانی و کلدانی در کولژ دو فرانس و در ۱۸۲۷ استاد کرسی زبان فارسی در مدرسۀ زبان‌های شرقی شد. از آثارش: تحقیقات انتقادی و تاریخی در زبان و ادب مصر (۱۸۰۸)؛ تصحیح و ترجمۀ بخش دوم السلوک لمعرفة‌ دول الملوک مقریزی (پاریس، ۱۸۳۷)؛ تصحیح و ترجمۀ بخشی از جامع‌التواریخ خواجه رشید‌الدین فضل‌الله (تاریخ روزگار هلاکو) (پاریس، ۱۸۳۶)؛ تصحیح انتقادی و چاپ مقدمۀ ابن خلدون (پاریس، ۱۸۵۸)؛ رساله در باب نبطیان (۱۸۳۵).