فابلیو

فابْلیو (fabliau)
حکایات منظوم مطایبه‌آمیزی که عمدتاً در قرن ۱۳م در شمال‌ شرقی فرانسه رایج بوده است. امروز نزدیک به ۱۵۰ فابلیو برجا مانده ‌است که از هجده تا ۱۳۰۰ مصراع دارند. سرایندگان این فابلیو‌ها اغلب ناشناس و بیشتر نقالان ژانگلور بودند که هر جا با استقبال روبه‌رو می‌شدند آن‌ها را نقل می‌کردند؛ اما برخی از آن‌ها را نیز شاعران نامداری چون روتبوف سروده‌اند. فابلیوها که غالباً به شوخی‌های تند و نیشدار ـ و حتی بی‌پروا ـ آمیخته بودند، و کمتر از ظرافت طنز بهره داشتند، زندگی روزمرۀ همۀ طبقات اجتماعی را توصیف می‌کنند. اگرچه این گونۀ ادبی حدود ۱۳۵۰م منسوخ شد، بوکاتچو، چاسر، لافونتن و گی‌‌ دو‌ موپاسان در آثار خود از فابلیوها بهره گرفتند.

---