فریم، شهر
فریم، شهر Farim, city
(یا: پریم) واقع در استان مازندران، مرکز بخش دودانگه شهرستان ساری. در سال 1384ش از به هم پیوستن روستاهای قلقل و محمدآباد، در موقعیت شهر تاریخی پریم/ فریم ایجاد شده است. از قصبه، شهر و منطقۀ فریم در آثار تاریخی سده‌های 5 و 6ق و پس از آن یاد شده است. از اواخر دورۀ ساسانیان حکومت منطقۀ پریم (برابر با حدود بخش دودانگۀ امروزی) و بخش‌های دیگری از طبرستان از طرف خسرو انوشیروان به یکی از دیوان‌سالاران و جنگ‌سالاران شاه واگذار شد و این منطقه تا زمان آل بویه مرکز حکومت سلسله‌هایی از آن خاندان (قارنوندیان) و سپس باوندیان بود که به اسپهبدان معروفند. از اواخر سدۀ 5ق با انتقال پایتخت به ساری، شهر پریم کم‌کم از اعتبار و رونق افتاد و به پایگاه نظامی اسپهبدان تبدیل شد. به این ترتیب، شهر تاریخی پریم پایتخت کوهستانی اسپهبدان طی حدود 550سال (در پیش و پس از اسلام) بوده است. این شهر در دوره‌های مختلف چندبار براثر زلزله ویران و از نو ساخته شده است. در روستاهای پیرامون شهر کنونی فریم آثاری از دورۀ تاریخی پریم برجا مانده است.
فریم در فاصلۀ 45کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری، 75کیلومتر جنوب دریای خزر، و 175کیلومتر شمال شرقی مرکز شهر تهران قرار دارد. شهری جلگه‌ای در ارتفاعات میانی البرز مرکزی است. اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌مرطوب و ارتفاع آن از سطح دریا حدود 700متر است. یک از سرشاخه‌های شیرین‌رود در 3کیلومتری شرق فریم جریان دارد و در 7کیلومتری شمال شهر و در محل تلاقی شیرین‌رود با سفیدرود سد مخزنی-نیروگاهی شهید رجایی ساری (سد سلیمان) ساخته شده است. راه غربی فریم پس از طی بیش از 30کیلومتر، در جنوب غرب به جادۀ فیروزکوه، در نزدیکی شهر پل سفید، وصل می‌شود.
در سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت فریم 369نفر بوده است. مردم این شهر به زبان طبری (گویش پریمی) سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. شغل مردم پریم کشاورزی، باغداری، دامداری و مشاغل اداری و خدماتی، و محصولاتشان برنج، گندم، جو و محصولات دامی است.