هوفویه ـ بواینی، فلیکس (۱۹۰۵ـ۱۹۹۳)
هوفوئه ـ بوایْنی، فلیکس (۱۹۰۵ـ۱۹۹۳)(Houphouet-Boigny, Felix)
دولتمرد جناح راست ساحل عاج و رئیس‌جمهور آن کشور (۱۹۶۰ـ۱۹۹۳). در وزارتخانه‌های فرانسه دارای مقام بود و در ۱۹۶۰ هنگام استقلال جمهوری ساحل عاج رئیس‌جمهور آن شد و عُلقه‌های خود را با فرانسه حفظ کرد که این امر باعث بهبود وضعیت اقتصادی و ایجاد ثبات سیاسی شد. از هوفوئه ـ بواینی که طرفدار غرب و مخالف مداخلۀ کمونیست‌ها در افریقا بود، به‌سبب برقراری روابط سیاسی با افریقای جنوبی شدیداً انتقاد می‌شد. در ۱۹۹۰ در انتخابات چندحزبی و در بحبوحۀ اتهام مربوط به تقلب آرا و فشار سیاسی هفتمین‌بار به ریاست جمهوری انتخاب شد. زندگی سیاسی خود را در حکم ملی‌گرایی از جناح چپ و تحت سلطۀ استعماری فرانسه آغاز کرد. اولین رئیس‌جمهوری مستقل ساحل عاج بود که نزدیک‌ترین پیوند با فرانسه را در مقایسه با سایر کشورهای افریقایی داشت. بواینی بیشترین دورۀ رهبری را در بین سران قارۀ افریقا دارا بود. به همین علت، کشور او از باثبات‌ترین و مرفه‌ترین کشورها در این قاره برشمرده می‌شد و او در پاریس به «پیرمرد بزرگ افریقا» معروف بود. بعد از ۳۰ سال حکومت تک‌حزبی و فردی در ۱۹۹۰ با تقاضای برگزاری انتخابات آزاد مواجه شد که در آن انتخابات او و حزبش به آسانی برنده شدند. هوفوئه ـ بواینی که با نام «فلیکس هوفوئه» در خاندانی مرفه و ملاک زاده شد بعداً اسم بواینی (به معنای قوچ یا گوسفند نر) را ظاهراً برای این‌که جاه‌طلبی خود را نشان دهد به نامش اضافه کرد. پس از اتمام دورۀ آموزش پزشکی در داکار[۱] در ۱۹۲۵ برای طبابت به ساحل عاج بازگشت و برای مراقبت از محرومان جامعه و عطوفت با آنان شهرتی کسب کرد. در ۱۹۴۰ از پزشکی دست کشید تا به مراقبت از املاک خانوادگی بپردازد و سپس وارد سیاست شد و در مقام نمایندۀ سرزمین‌های ماورای بحار در مجمع فرانسه انتخاب شد. اولین همکاری سیاسی او با کمونیست‌ها بود لیکن بعداً به سوسیالیست‌ها پیوست و دوست نزدیک فرانسوا میتران[۲] شد. اولین افریقایی دارندۀ کرسی در یک کابینۀ فرانسه بود و بعدها مشاور ژنرال دوگل[۳] شد. ارتباطاتش با فرانسه در ریاست جمهوری او مؤثر بود و ساحل عاج تحت رهبری مقتدرانه و پدرانه‌اش به رفاه رسید.