بارآوری، آیین های
بارآوری، آیین‌های (fertility rites)
(یا: آیین‌های حاصل‌خیزی) آیین‌های دینی‌‌جادویی که برای تضمین فراوانی غذا و تولید مثل اجرا می‌شوند. هدف از اجرای آن‌ها، که با رقص و دعا و جادو و نمایش‌های دینی همراه است، اعمال سلطه بر نیروها و عوامل پیش‌بینی‌ناپذیر طبیعی است. در جوامع کشاورزی ابتدایی برای وقوع پدیده‌های طبیعی، نظیر بارش باران و حاصل‌خیزی زمین و شکوفایی طبیعت، افسانه‌های گوناگونی ساخته بودند. یکی از مهم‌ترین افسانه‌ها به الهۀ زمین مربوط می‌شد که در جست‌وجوی فرزند گم شده (یا مرده‌اش) یا معشوقه‌اش برمی‌آمد (ازجملۀ آن‌ها عبارت‌اند از افسانه‌های ایزیس[۱] و اُزیریس[۲]، ایشتر[۳] و تموز[۴]، و دِمِتِر[۵] و پرسفونه[۶]). در دیگر آیین‌های بارآوری به اعمالی برای جلب الطاف خدایان پرداخته می‌شود؛ ازجمله با برافروختن آتش و پراکندن اعضای تناسلی حیوانات در مزارع و نمایش نمادهای آلت رجولیت و فحاشی آیینی. امروزه نیز بسیاری از این آیین‌های باستانی با تغییر شکل همچنان اجرا می‌شوند.