فیک، آدولف اویگن (۱۸۲۹ـ۱۹۰۱)
فیک، آدولْف اویْگِن (۱۸۲۹ـ۱۹۰۱)(Fick, Adolf Eugen)
فیزیولوژیست آلمانی. در زمینۀ فیزیک کارکرد بدن انسان، مخصوصاً چشمها، قلب، و ماهیچهها، تحقیق میکرد. روشهایی برای اندازهگیری عملکردهای گوناگون بدن، ازجمله برای اندازهگیری انقباض ماهیچهها، هدایت تکانهها[۱] با عصبها، و فشار خون در قلب، ابداع کرد و فیزیک عملکرد چشمها، مخصوصاً نقطۀ کور[۲] شبکیه[۳]، را توصیف کرد. در آن زمان، عقیده براین بود که انرژی لازم برای انقباض ماهیچهها از اکسیدشدن یاختههای ماهیچهای منشأ میگیرد و درنتیجه، نیتروژن دفعشده در ادرار افزایش مییابد. فیک در یکی از آزمایشهایش این نظریه را رد کرد. او و یکی از همکارانش ۱۷ ساعت غذاهای حاوی نیتروژن نخوردند و سپس، از کوه فاولهورن[۴]، در سوئیس، بالا رفتند. آنها با تجزیۀ ادرارشان دریافتند که مقدار کاری که انجام دادهاند سهبرابر مقداری بوده است که انرژی آن از سوختوساز[۵] پروتئینها بهدست میآید. فیک در کاسل[۶] آلمان زاده شد و در ۱۸۵۱، از دانشگاه ماربورگ[۷] فارغالتحصیل شد. از ۱۸۶۸ تا زمان مرگش در وورتسبورگ[۸] استاد فیزیولوژی بود.