فیکوس
فیکوس (Ficus)
گیاهان جنس فیکوس[۱]، از خانوادۀ توت‌ها[۲]. عمدتاً بومی جنگل‌های گرمسیری و شامل ۸۰۰ گونه‌اند که خصوصیاتی متنوع دارند. درخت انجیر خوراکی[۳]، فیکوس کاریکا[۴]، بومی آسیای صغیر و سوریه است و امروزه به‌فراوانی در نواحی مدیترانه یافت می‌شود. میوۀ انواع وحشی انجیر به اندازۀ میوۀ انجیر پرورشی[۵] آب‌دار نیستند. فیکوس برگ‌درشت یا ابلق یا گیاه کائوچوک[۶]، فیکوس الاستیکا[۷]، گیاهی آپارتمانی است. انجیر معابد[۸]، فیکوس رلیجیوزا[۹]، که بودایی‌ها و برهمن‌ها آن را مقدس می‌شمارند، صمغی شبیه لاستیک تولید می‌کند. درخت مَکْرِ زن[۱۰] (لور یا لول)، فیکوس بنگالنسیس[۱۱]، نوعی لاستیک تولید می‌کند. پوست و ریشۀ این گیاه را برای تولید طناب الیافی ارزان به‌کار می‌‌برند. این درخت در برخی جزایر و بنادر جنوب ایران یافت می‌شود. انجیر چسب، فیکوس پومیلا[۱۲]، گیاهی بالارونده در جنوب شرق آسیا است و صمغی تراوش می‌کند که ریشه‌های هوایی[۱۳] آن را به درختان دیگر می‌چسباند. این گیاه در شمال ایران می‌روید. فیکوس پرسیکا[۱۴] در ارتفاعات جنوب غرب ایران می‌روید. از شیرۀ فیکوس پالماتا[۱۵] در جنوب شرق ایران برای انعقاد شیر و تهیه پنیر استفاده می‌کنند.