توکای پشت بلوطی
توکایِ پُشت‌بَلوطی (fieldfare)
توکای گروه‌زی Turdus pilaris، از خانوادۀ مگس‌گیران[۱]، راستۀ گنجشک‌سانان[۲]. تنه و پشت بال‌هایش بلوطی، و بخش انتهایی پشت و گردنش خاکستری کم‌رنگ، و دمش تیره است. زیرتنۀ این پرنده زرد مایل به قرمز، و دارای لکه‌هایی سیاه است. این پرنده آشیانه‌اش را از علف‌های ظریف بلند و لایه‌هایی از گل می‌سازد. آشیانه ممکن است روی درختان توس، کاج، یا صنوبر و در ارتفاع پنج متر یا کمتر ساخته شود. این پرنده از میوه‌های کوچک وحشی، حشرات، و سایر بی‌مهرگان تغذیه می‌کند. این پرنده به بریتانیا مهاجرت، و در اسکاندیناوی و شمال روسیه تولید مثل می‌کند. توکای پشت‌بلوطی در ایران نیز یافت می‌شود. شش گونۀ دیگر از همین جنس نیز در ایران یافت می‌شوند که عبارت‌اند از توکای طوقی، توکای سیاه، توکای گلوسیاه، توکای بال‌سرخ، توکای باغی، و توکای بزرگ. این پرندگان جزو پرندگان آوازخوان، ازجمله بلبل و گلوآبی‌اند و صدایی دلپذیر دارند.