حافظه فلش
حافظۀ فلَش (flash memory)
(یا: حافظۀ پایدار[۱]؛ حافظۀ سریع[۲]) نوعی حافظۀ پایدار که از نظر عملکرد[۳] با حافظه (ايايپي رام[۴]) EEPROM مشابه بوده و با قطع جریان برق دادههای آن از بین نمیرود اما ساختار آن بهصورت بلوکی است. حافظۀ پایدار چون ویژگی بلوکی دارد، معمولاً بهجای دیسکهای سخت[۵] در رایانههای قابلحمل[۶] مورد استفاده قرار میگیرد، در اینصورت یا در داخل سیستم جای داده میشود و یا مانند یک PC Card در شیار PCMCIA جای میگیرد. جنبه منفی بلوکیبودن[۷] حافظۀ پایدار این است که بهعنوان حافظۀ اصلی سیستم (رَم)[۸] نمیتواند مورد استفاده قرار بگیرد (چون رایانه بایت به بایت در حافظه مینویسد). سازندگان رایانه و تولیدکنندگان نرمافزار نیز از حافظۀ پایدار برای توزیع نرمافزار[۹]های خود استفاده میکنند. امروزه این حافظهها بسیار ارزان شدهاند و از طریق اتصال مستقیم[۱۰] به رایانه (از طریق پورت يو اِس بي[۱۱]۱۱ USB) مورد استفاده وسیع قرار میگیرند.