کنستانس، فلاویوس یولیوس (۳۲۳ـ۳۵۰ م)
(تغییرمسیر از Flavius Julius Constans)
کُنْستانْس، فلاویوس یولیوس (۳۲۳ـ۳۵۰م)(Constans, Flavius Julius)
کوچک‌ترین پسر امپراتور کنستانتین کبیر[۱] و فائوستا[۲]. در ۳۳۳م سِزار[۳] شد و وقتی پدرش در ۳۳۷م درگذشت، با برادرانش کنستانتیوس دوم[۴] و کنستانتین دوم[۵] مشترکاً امپراتور شد. حکومت ایتالیا، افریقا و ایلیری‌کوم[۶] به او رسید. در ۳۴۰م کنستانتین دوم را مغلوب کرد و فرمانروای بلامنازع کل امپراتوری روم غربی شد. در ۳۴۳ به بریتانیا رفت. هنگامی‌‌‌‌که در گُل[۷] به شکار رفته بود به‌دست یکی از طرفداران فلاویوس ماگنوس ماگِنِن‌تیوس[۸] غاصب، که می‌کوشید تاج‌و‌تخت امپراتوری روم غربی را به‌چنگ آورد، کشته شد.