سیاست خارجی
سیاست خارجی (foreign policy)
هدف یا رشته هدف‌های تعریف‌شدۀ یک کشور در ارتباط با دیگر کشورها و موضوعات بین‌المللی. در صحنۀ سیاست بین‌الملل، هر روز که می‌گذرد سیاست خارجی کشورها فراتر از مناسبات با دیگر کشورها توسعه می‌یابد و تعامل با دیگر بازیگران بین‌المللی، از قبیل سازمان‌های بین‌المللی دولتی (جهانی: سازمان ملل متحد؛ منطقه‌ای: اتحادیۀ اروپا) شرکت‌های چندملیتی، اتحادیه‌ها، سازمان‌های منطقه‌ای، و سازمان‌های بین‌المللی غیردولتی (مانند عفو بین‌الملل) را نیز دربر می‌گیرد. همچنین، سیاست خارجی شامل ابزارها یا وسایلی که کشوری برای دستیابی به هدف‌های بین‌المللی خود به‌کار می‌گیرد می‌شود. بسیاری از محققان، بررسی سیاست خارجی را به فرآیندی که کشوری طی آن هدف‌های خود و ابزارهای عملی‌کردن آن هدف‌ها را تعیین می‌کند تعمیم می‌دهند. در مجموع، سیاست خارجی حول این مسئله دور می‌زند که کشوری چگونه تصمیم می‌گیرد، چه تصمیمی می‌گیرد، و چگونه دست به عمل می‌زند. روند سیاست خارجی هر کشور یعنی نحوۀ تصمیم‌گیری آن دربارۀ این‌که چه سیاستی را پی‌گیرد و آن را چگونه به اجرا گذارد. عوامل متعددی بر این روند تأثیر می‌گذارند که از آن میان می‌توان به سرشت نظام سیاسی (مردم‌سالاری یا آمرانه)، نوع موقعیت (بحرانی یا غیربحرانی)، و نوع خط‌‌مشی (خط‌‌مشی خارجی یا خط‌‌مشی خارجی ملازم با جنبه‌های داخلی) اشاره کرد.