فاونتینز ابی
فاونْتینْزْ اَبی (Fountains Abbey)
مشهورترین صومعۀ ویرانه در بریتانیا، در نزدیکی شهر ریپون[۱] در یورکشر[۲] شمالی. صومعه را در ۱۱۳۲م راهبانی[۳] از یورک برای خلوت[۴] بیشتر و رهبانیتی[۵] شاقتر بنا کردند. آنان با تأیید سن برنار اهل کلِروو[۶] شیوۀ زندگی سیسترسیان[۷] را برگزیدند. در ۱۵۳۹، پس از تأسیس کلیسای انگلستان[۸] و اعلام غیررسمیبودنِ مذهب کاتولیک[۹] در این کشور توسط هنری هشتم[۱۰]، صومعه بسته شد. طرح بهرهبرداری از آن بهمنزلۀ کلیسای جامع انگلیکان[۱۱] بهجایی نرسید و همۀ بناهای آن دستخوش ویرانی شد. با این همه، کلیسا و بیشتر ساختمانهای آن، بدون سقف، تا حدودی برجای مانده است. ساخت کلیسا از حدود ۱۱۳۵م آغاز شد، از ۱۲۰۵ تا ۱۲۱۰م محرابش را بازسازی کردند، و برج آن را در اوایل قرن ۱۶ ساختند. ابنیۀ صومعه، که از اواخر قرن ۱۲ تا قرن ۱۴م بنا شدهاند، سردابی با طاق ضربی دارد. این صومعه در قرن ۱۸ مرکز باغ خوشمنظری شد به نام «استادلی رویال[۱۲]» که جان ایزلبی[۱۳] و پسرش ویلیام[۱۴] طراحی کردند. در قرن ۱۹ هنرمندان و نویسندگان رمانتیک به ستایش از آن پرداختند.