کاراتچولو، فرانچسکو (۱۷۵۲ـ۱۷۹۹)
(تغییرمسیر از Francesco Caracciolo)
کاراتْچولو، فرانْچِسْکو (۱۷۵۲ـ۱۷۹۹)(Caracciolo, Francesco)
دوکِ برینزا، دریاسالار ناپلی[۱]. در جنگ استقلال‌طلبانه[۲] امریکا افسر نیروی دریایی انگلیس بود. در ۱۷۸۱، به ناپل بازگشت و تحت فرماندهی نلسون علیه فرانسویان در تولون[۳]، جنگید (۱۷۹۳). حتی پس از امضای پیمان ترکِ مخاصمه، بین فردیناند چهارم و ناپلئون، به جنگ با فرانسویان ادامه داد. در ۱۷۸۹، فرانسه ناپل را اشغال کرد و فردیناند به پالرمو[۴] و کشتی فرمانده نلسون گریخت و کاراتچولو، که به خدمت فرانسویان درآمده بود، به تعقیب وی پرداخت. سرانجام فردیناند با کمک نیروهای نلسون، فرانسوی‌ها را از ناپل بیرون راند. نلسون با تشکیل دادگاه نظامی کاراتچولو را محاکمه کرد و وی را در کشتی فرماندهی خود، مینروا[۵]، به دار آویخت.