گوییتچاردینی، فرانچسکو (۱۴۸۳م ـ۱۵۴۰)
گوئیِتْچارْدینی، فرانْچِسْکو (۱۴۸۳م ـ۱۵۴۰)(Guicciardini, Francesco)
مورخ و سیاستمدار ایتالیایی. اثر عمدۀ او با نام تاریخ ایتالیا[۱] (۱۵۶۱) ـ در شرح رویدادهای ایتالیا از نخستین حملۀ فرانسوی‌ها تا مرگ پاپ کلمنس هفتم[۲] (۱۴۹۴م ـ۱۵۳۴) نشان‌‌دهندۀ پیشرفت مهمی در پژوهش تاریخی، به‌ویژه در استفادۀ انتقادی و دقیق از منابع است. عمق روان‌شناختی این اثر، تجارب بسیار گستردۀ او از زندگی سیاسی را نشان می‌دهد. عضو یکی از سرشناس‌ترین خانواده‌های فلورانس بود و با ازدواجش در ۱۵۰۸ با یکی دیگر از خانواده‌های صاحب‌نام آن شهر (سالویاتی[۳]) خویشاوند شد. آموزش کلاسیک دید، حقوق خواند و در ۱۵۱۱ در مقام سفیر به اسپانیا اعزام شد و این آغازی بود بر دورۀ طولانی و پرتکاپوی زندگی حرفه‌ای‌اش که به او آگاهی کاملی از امور سیاسی روزگار خود داد. در فلورانس پس از بازگشت خاندان مدیچی[۴] به قدرت (۱۵۱۲)، عضو سینوری[۵] (هیئت حاکمۀ فلورانس) شد (۱۵۱۵). در دورۀ پاپ لئوی دهم[۶] به‌ترتیب حاکم شهرهای مودنا[۷]، ردجو[۸]، و پارما[۹] (۱۵۱۶ـ۱۵۱۹) بود و در این دوره با ماکیاولی[۱۰] دوست شد. در دورۀ پاپ کلمنس هفتم، در ۱۵۲۴ رئیس رومانیا[۱۱] شد، در ۱۵۳۰ نمایندۀ پاپ در فلورانس[۱۲] شد و حاکم بولونیا نیز بود. پس از مرگ کلمنس در ۱۵۳۴، مشاور آلِساندرو د مدیچی[۱۳] تا هنگام قتل او در ۱۵۳۷ بود و سپس به جانشینش کوزیمو د مدیچی[۱۴]، در تحکیم قدرتش کمک کرد، ولی وقتی کوزیمو به قدرت رسید، گوئیتچاردینی را به کناره‌گیری از صحنۀ سیاست واداشت. هیچ یک از آثار او در زمان حیاتش منتشر نشد و شماری از آن‌ها نیز ناتمام باقی ماند، فقط تاریخ ایتالیا (۱۵۶۱) در قرن ۱۶ منتشر و در ۱۵۷۹ به انگلیسی ترجمه شد. دیگر آثارش عبارت‌اند از تاریخ فلورانس[۱۵] (نوشته شده در ۱۵۰۸ تا ۱۵۰۹، انتشار ۱۸۵۹) که تاریخ فلورانس از ۱۳۷۸م تا ۱۵۰۹ است؛ تأملات[۱۶]؛ ملاحظاتی در باب ماکیاولی[۱۷].
- ↑ Storia d’Italia/History of Italia
- ↑ Pope Clement VII
- ↑ Salviaty
- ↑ Medici
- ↑ Signoria
- ↑ Pope Leo X
- ↑ Modena
- ↑ Reggio
- ↑ Parma
- ↑ Machiavelli
- ↑ Romagna
- ↑ Florence
- ↑ Alessandro d’ Medici
- ↑ Cosimo d’ Medici
- ↑ Storie florentine/History of Florence
- ↑ Ricordi/Reflections
- ↑ Considerazioni sui discorsi del Machiavelli/Reflections on Machiavelli