امتیاز فروش
اِمتیاز فروش (franchise)
(یا: فرانشیز) حق یا امتیاز ویژۀ واگذارشده از طرف دولت یا مؤسسهای اقتصادی، به شخص یا گروهی از اشخاص برای فعالیت در زمینهای ویژه. این واژه کاربردهای مختلفی دارد. مثلاً، شهرداری امتیاز (فرانشیز) مدیریت خدمات عمومی چون برق و تلفن را در ناحیهای مشخص به شرکتها واگذار میکند. در قراردادهای منعقده در این زمینه، معمولاً نرخ خدماتی که باید به عموم عرضه شود، دورۀ قانونی امتیاز و ضوابط کارگری توصیف و مشخص میشود. در روابط تجاری، فرانشیز امتیازی است که به یک شخص واگذار میشود تا کالاها و خدمات یک شرکت را در ناحیهای مشخص بفروشد یا عرضه کند. واگذارکنندۀ فرانشیز، در مقابل کارمزدی مشخص یا سهمی از سود نام کالا، علامت و عنوان تجاری خود را در اختیار گیرندۀ امتیاز قرار میدهد و گاهی ایجاد کارگاه تولیدی، تأمین مواد اولیه، آموزش کارکنان امتیازگیرنده و عرضۀ خدمات تبلیغاتی را نیز برعهده میگیرد. یکی از مشهورترین نمونههای فرانشیز، فروشگاههای زنجیرهای غذای سریع با نام مکدونالد[۱] است. فرانشیز در سیاست بهمعنی حق رأی یا حقوق شهروندی است.
- ↑ Mc Donald