تشنر، فرانتس گوستاو (۱۸۸۸ـ۱۹۶۷)

تِشْنِر، فرانْتْس گوستاو (۱۸۸۸ـ۱۹۶۷)(Taeschner, Franz Gustav)
خاورشناس آلمانی. دورۀ دبستان و دبیرستان را در برلین گذراند و سپس از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۲ در دانشگاه‌های بُن، برلین، مونیخ، ارلانگن و کیل درس خواند و از دانشگاه کیل دکتری فلسفه گرفت. در جنگ جهانی اول شرکت داشت و مدتی در مصر اسیر جنگی بود (۱۹۱۸ـ۱۹۱۹). از ۱۹۲۲ در دانشگاه مونستر تدریس کرد و استاد تاریخ اسلام و زبان و ادبیات فارسی، عربی و ترکی در این دانشگاه بود (۱۹۲۲ـ۱۹۵۶). به ترکیه، مصر و در ۱۹۵۶/۱۳۳۵ش به ایران سفر کرد. وی پژوهش‌های گسترده‌ای دربارۀ آیین و گروه‌های فتوت یا جوانمردی در میان مسلمانان و فتوّت‌نامه‌های اسلامی انجام داده، و مقالاتش در دانشنامه‌های گوناگون، ازجمله دایرةالمعارف اسلام، چاپ شده است. از آثارش: ویرایش فتوّت‌نامۀ هاتفی (لایپزیگ، ۱۹۳۲)؛ ویرایش فتوّت‌نامۀ ناصری (لایپزیگ، ۱۹۴۴)؛ شبکۀ راه‌های آناتولی از روی مآخذ عثمانی، در دو جلد (۱۹۲۴ـ۱۹۲۶)؛ تاریخ جهان عرب (۱۹۴۴).