گوارا، فرای آنتونیو د (۱۴۸۰م ـ۱۵۴۵)
گِوارا، فرای آنْتونیو دِ (۱۴۸۰م ـ۱۵۴۵)(Guevara, Fray Antonio de)
نویسنده و مورخ اسپانیایی. بهترین اثر او با نامکتاب زرین مارکوس اورلیوس[۱] (۱۵۲۸)، که نخستینبار بیذکر نام نویسنده منتشر شد، در اسپانیا و جاهای دیگر طرفداران بسیاری پیدا کرد؛ این اثر بهشکل یکسری نامه خطاب به مارکوس اورلیوس[۲]، امپراتور روم، دربارۀ فضایل یک فرمانروای آرمانی است. بعدها مطالب کتاب زرین را در اثر بزرگتری در اخلاق با نام ساعت شاهزادگان[۳] (۱۵۳۹) گنجاند که پندنامهای برای شاهان است. حتی همروزگاران او از لفظپردازی افراطی و استعدادش در سرهمبندی مطالب و وانمودکردن آنها بهمنزلۀ حقایق، نیز انتقاد کردهاند. گوارا در ترسنیو[۴] در نزدیکی سانتاندر[۵] زاده شد. از خانوادهای سرشناس بود و در دربار فردیناند و ایزابل[۶] پرورش یافت و مدتی نیز پیشخدمت پسر آن دو، دون خوان[۷] (وفات، ۱۴۹۲م)، بود. ازجمله راهبان فرانسیسی[۸] شد و وقتی ملکه ایزابل[۹] درگذشت (۱۵۰۴)، دربار را ترک کرد. ولی بعدها به دربار بازگشت و در مقام واعظ و وقایعنگار به خدمت امپراتور شارل پنجم[۱۰] درآمد. اسقفِ گوآدیکس[۱۱] و سرانجام اسقفِ موندویندو[۱۲] در ۱۵۳۷ شد.