لوفلر، فریدریش (۱۸۵۲ـ۱۹۱۵)
لوفْلِر، فریدْریش (۱۸۵۲ـ۱۹۱۵)(Loeffler, Friedrich)
باکتری‌شناس آلمانی. از پیشگامان ایمنی‌شناسی[۱] بود و در یافتن درمان دیفتری[۲] نقش ویژه‌ای داشت. او واکسن پیشگیری از بیماری دهان و پا[۳] در جانوران را رواج داد. همچنین، سالمونِلا تیفیفوریم[۴] را جداسازی کرد. این سازواره موجب مسمومیت غذایی می‌شود. لوفلر در فرانکفورت اَم اُدر[۵] زاده شد. در وورتسبورگ[۶] و برلین، در رشتۀ پزشکی، درس خواند و چند سال جراح ارتش پروس بود. در ۱۸۷۹، سرپرستی دفتر بهداشت برلین را برعهده گرفت و در آن‌جا با کُخ[۷] و جی گافکی[۸] به کشف‌های باکتری‌شناختی پراهمیتی دست یافت. در ۱۸۸۴، باسیل دیفتری را، که کلبس[۹] به تازگی آن را کشف کرده بود، کشت داد. این باسیل، بعدها باسیل کلبس‌ـ‌لوفلر[۱۰] نام گرفت. در ۱۸۸۶، سازوارۀ عامل مشمشه و باد سرخ خوکی را کشف کرد. همچنین، در ۱۸۹۷ روشن ساخت که بیماری دهان و پا از ویروسی مهارشدنی ناشی می‌شود. در ۱۸۹۹، واکسن مقابله با این بیماری را رواج داد. او کمک مؤثری نیز به استفاده از فنون میکروسکوپی کرد. در ۱۹۱۳، سرپرست مؤسسۀ بیماری‌های واگیر کُخ[۱۱] در برلین شد.