روزن، فریدریش (۱۸۵۶ـ۱۹۳۵)
روزِن، فریدریش (۱۸۵۶ـ۱۹۳۵)(Rosen, Friedrich)
خاورشناس و دولتمرد آلمانی. فرزند گئورگ روزن. دوران کودکی‌اش را در اورشلیم گذراند و از همان هنگام به فراگیری زبان‌های شرقی مانند عربی، فارسی و اردو پرداخت. در ۱۸۸۷ مدرس زبان‌های هندی در پژوهشگاه زبان‌های شرقی برلین شد. اما در ۱۸۹۰ آن‌جا را رها کرد و به وزارت خارجه رفت. وزیرمختار آلمان در بیروت ۱۸۹۰، عضو سفارت آلمان در تهران (۱۸۹۱ـ۱۸۹۸)، کنسول آلمان در بغداد (۱۸۹۸) و اورشلیم (۱۸۹۹)، وزیرمختار آلمان در ایران (۱۹۰۸)، بخارست (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲)، لیسبون (۱۹۱۲ـ۱۹۱۶) و لاهه (۱۹۱۶ـ۱۹۲۰)، و وزیر خارجۀ آلمان (مه ـ اکتبر ۱۹۲۱) بود. از آثارش: خاطرات شرقی به انگلیسی؛ ترجمۀ رباعیات خیام به نظم آلمانی (اشتوتگارت، ۱۹۰۹)؛ ایران با بیان و تصویر (۱۹۲۵) دربارۀ سرزمین و مردم ایران؛ آیا شما به فارسی سخن می‌گویید؟ (۱۸۹۰) در مکالمۀ فارسی؛ دستور زبان محاوره‌ای فارسی جدید (۱۸۹۸)؛ از زندگی در سفرهای سیاسی در دو جلد.