فروآسار، ژان (۱۳۳۸ـ۱۴۰۱م)
فروآسار، ژان (۱۳۳۸ـ۱۴۰۱م)(Froissart, Jean)
تاریخنگار و شاعر فرانسوی، منشی ملکه فیلیپا[۱]، همسر ادوارد سوم[۲]، پادشاه انگلستان. به اسکاتلند و برتانی[۳] سفر کرد، در عزیمتِ پسر ادوارد سوم، ملقب به ادوارد، امیر سیاه[۴]، به آکیتن[۵] ملازمش بود. در ۱۳۶۸م، همزمان با دو نویسندۀ بزرگ، چاسر[۶] و پترارک[۷]، در میلان بهسر میبرد. در کتاب ۴جلدی وقایعنامه[۸]، رویدادهای ۱۳۲۶م تا ۱۴۰۰م را براساس مشاهدات عینی ثبت کرده است. بعدها وارد کلیسا شد و در ۱۳۸۵م کشیش کلیسای جامع شیمه[۹] (واقع در جنوب بلژیک کنونی) شد و همانجا درگذشت. وقایعنامۀ او از ارزشمندترین منابع تاریخی دربارۀ جنگ صدساله[۱۰] و وقایع فرانسه، انگلستان (ازجمله شورش دهقانان[۱۱] در ۱۳۸۱م)، اسکاتلند، اسپانیا، فروبومان[۱۲] و دیگر نقاط است. بخش اول وقایعنامه عمدتاً، و در برخی موارد موبهمو، از وقایعنامۀ ژانِ زیبا[۱۳] اقتباس شده است. نوشتههای خودِ فرواسار با شرح نبرد پواتیه[۱۴] (۱۳۵۶) آغاز میشود. در نگارش اثر خویش عمدتاً به تجارب شخصی و اظهارات شاهدان عینی متکی بوده است. دوبار متن جلد نخست از این کتاب را بازنویسی کرد، بهگونهای که در نسخههای بعدی جانبداری از انگلستان کمتر دیده میشود. فرواسار رمانس منظوم بلندی با عنوان ملیادور[۱۵] و اشعار فراوان دیگری نیز سرود که ارزش ادبی چندانی ندارند.