فوکس، ایمانویل (۱۸۳۳ـ۱۹۰۲)

فوکْس، ایمانوئِل (۱۸۳۳ـ۱۹۰۲)(Fuchs, Immanuel)

ریاضی‌دان آلمانی. تحقیقاتش دربارۀ روش گئورگ ریمان برای حل معادلات دیفرانسیل به مطالعۀ نظریۀ توابع انجامید که نتایج آن بعدها در پژوهش‌های هانری پوانکاره دربارۀ نظریۀ توابع اهمیت اساسی یافت. نخستین اثبات برای جواب‌های معادلات دیفرانسیل خطی مرتبۀ n از مطالعات او دربارۀ توابع نشأت گرفت. همچنین، معادلات دیفرانسیل فوکسی و نظریۀ فوکسی دربارۀ جواب‌ها، به‌ازای نقاط تکین، ناشی از تحقیقات اوست. کارهای او در این زمینه در تحقیقات پوانکاره راجع به توابع خود‌ریخت اهمیت خود را نشان داد. فوکس همچنین پژوهش‌هایی در زمینۀ نظریۀ اعداد و هندسه صورت داد. در موشین زاده شد که اکنون در لهستان واقع است. در برلین درس خواند و در ۱۸۶۶، در آن‌جا به استادی رسید. پس از تصدی سِمت‌هایی در دانشگاه‌های گوتینگن و هایدلبرگ، در ۱۸۸۲ به برلین بازگشت.

 

---