قوانین بردگان فراری

قوانین بردگان فراری (Fugitive Slave Laws)

در تاریخ امریکا، قوانین مربوط به رفتار با بردگانی که از خانۀ مالکان خود گریخته بودند. این قوانین از ۱۷۸۷ تا ۱۸۶۴ اجرا شدند. ایالت‌های برده‌دار امریکا در قوانین اساسی خود بندهایی افزودند و تسلیم بردگان فراری را قانونمند کردند (۱۷۸۷) و قانون فدرال بردۀ فراری وضع شد (۱۷۹۳). در ۱۸۵۰ کنگره، قانون جدید بردگان فراری را به‌منزلۀ بخشی از سازشِ ۱۸۵۰ به تصویب رساند. این قانون با نظم‌ بخشیدن به‌ نحوۀ بازداشت، محاکمه، و تسلیم بردگان فراری موجب استحکام قانون قبلی شد. قانون مذکور در ۱۸۶۴ و بردگی در سیزدهمین اصلاحیۀ ۱۸۶۵‌ به‌کلی لغو شد. در امریکا، تا پیش از وضع قانون اساسی، قانونی درخصوص بردگان فراری اتخاذ نشده بود و ایالت‌ها و مستعمرات با توافق یکدیگر بردگان فراری را تحویل می‌دادند. در انگلستان، هنگامی که نظام ارباب و رعیتی مرسوم بود، برده‌ای که یک سال و یک روز دستگیر نمی‌شد آزادی خود را به‌دست می‌آورد و یک بردۀ انگلیسی می‌توانست آزادی خود را بخرد. در قوانین بردگان فراری امریکایِ قدیم هیچ بند مشابهی دیده نمی‌شود.

 

---