بکشی، گیورگ فون (۱۸۹۹ـ۱۹۷۲)
بِکِشی، گِئورگ فون (۱۸۹۹ـ۱۹۷۲)(Békésy, Georg von)
| گیورگ فون بکشی Georg von Békésy | |
|---|---|
| زادروز |
بوداپست ۱۸۹۹ م |
| درگذشت | ۱۹۷۲ م |
| ملیت | آمریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | دانشمند |
| جوایز و افتخارات | ابداع دستگاه شنوایی سنجی، جایزه نوبل پزشکی |
دانشمند امریکایی، زادۀ مجارستان. به‌سبب حل مناقشات طولانی دربارۀ نحوۀ عملکرد گوش داخلی از طریق کشف ساز‌و‌کار تحریک حلزون[۱] گوش داخلی، جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۶۱ را دریافت کرد. در بوداپست زاده شد و در برن[۲] سوئیس درس خواند. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۴۶، در آزمایشگاه‌های سازمان تلفن مجارستان[۳]، زیمنس[۴]، و هالسکه[۵] آلمان مشغول کار بود. به‌علاوه، سمت‌های دانشگاهی نیز داشت. در ۱۹۴۶ به سوئد، و در ۱۹۴۷ به امریکا مهاجرت کرد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۶، عضو هیئت علمی دانشگاه هاروارد بود. در ۱۹۶۶، استاد علوم حسی[۶] دانشگاه هاوایی[۷] شد. مهندس مخابرات بود و هم‌زمان دربارۀ نحوۀ رسیدن صوت به گوش انسان تحقیق می‌کرد. در تحقیقاتش، نمونه‌هایی از حلزون گوش داخلی ساخت و ساختار شنوایی گوش جسدها را با جریان برق تحریک کرد. او با قراردادن محلولی نمکی حاوی ذرات آلومینیوم به‌جای مایع درون حلزون، و تابش نور استروبوسکپی[۸]، مشاهده کرد ارتعاشات به‌شکل امواج به غشا منتقل می‌شوند. بر روی این غشا، هر موج، بسته به بسامد[۹] خود، در محلی خاص بیشینۀ ارتعاش را دارد. همچنین، دستگاه شنوایی‌سنجی را ابداع کرد. این دستگاه وسیله‌ای است که تعیین می‌کند کری ناشی از صدمه‌دیدن گوش یا مغز است. بدین‌ترتیب، امکان تشخیص به‌موقع و درنتیجه، انتخاب روشی سریع برای درمان مناسب فراهم می‌شود. علاوه بر این، بکشی دستگاهی ابداع کرد که پوست با کمک آن می‌توانست بشنود. این دستگاه نمونۀ بزرگ‌شده‌ای از حلزون گوش بود، لولۀ طویلی پر از مایع که پرده‌ای در طول آن کشیده شده بود. با فشار پرده به ساعد فرد، صداهای زیر و بمی که از راه لوله فرستاده می‌شدند در نقاط متفاوت بازو حس می‌شدند.